بسی رنج بردم درین سال و سی - سخن زنده کردم بدین پارسی
شاهنامه پردیسی توسی
اعراب مسلمان واژه - غذا - را در دشنام دادن و ناسزا و زشت گویی - توهین - به ایرانیان برده جنگی و اسیر شده - موالی - بکار می برده اند. در زبان پارسی واژه خوردن- خوراک - در زبان عرب طعام - طعم - بکار برده میشود.
- اعراب بیابانگرد سوسمار خوار واژه زشت و ناپسند - غذا - را برای پس مانده یا پس افتاده شتر و دیگر جانوران - پشگل و شاش - مدفوع حیوانات - بکار می برده اند و هر هنگام که ایرانی را در هنگام خوردن خوراکی می دیدند برای کوچک کردن و نیشخند زدن و سرکوبگری می گفتند - عجم غذا - می خورد - واژه عجم در تازی به ناعرب نادان و گیج و کر و لال - به ویژه در زمینه ایرانیان گفته میشده و هنوز هم چنین می گویند. در زبان پارسی واژه - غذا - هرگز بکار برده نمی شود. بکار بردن واژه تازی - غذا - نادرست و ناروا و دشنامی بزرگ است به ایرانیان در بی ارزش نشان دادن فرهنگ و آیین و نماد ایران و ایرانی و دشمنی با زبان پارسی.
بکار بردن واژه تازی - غذا - نادرست است و دشنامی بزرگ است به ایرنیان در بی ارزش نشان دادن فرهنگ و آیین و نماد ایران و ایرانی و دشمنی تاریخی با زبان پارسی.
- به امید بیداری_ بخواب رفتگان ایرانی -
- نه اسلام - نه قرآن - جاوید نام ایران
