امیر مهدی پور Amir Mehdipour: وقتی به دخترک تجاوز می شد الله در حال امتحان کردن چه کسی بود؟؟

این ماجرای تازه ای نیست و آخرین هم نیست
من از سن پنج تا هفت سالگی مورد آزار جنسی قرار گرفتم و این تمام زندگی من و تصور و احساسم رو نسبت به خودم نابود کرده در حالیکه مادرم یه زن مذهبی بوده و همیشه مراقب لباس تنم بوده کسی که دو سال منو آزار داده الان یه مداحاهل بیته و چندبارم کربلا و مشهد و... رفته و هرسال هم تو عزاداری برای حسین مداحی میکنه. با خودم فکر میکنم خدایی که همه جا هست و ناظر به همه چیزه و همه چیزو میدونه و توانای مطلقه, وقتی دو سال آزار میدیدم دقیقا چیکار میکرده؟ با خودش فکر میکرده بذار خودش بزرگتر شه بتونه جلوی این مردک رو بگیره؟ اصلا براش مهم بوده اون دو سال و این هفده سال بعدش چی به من گذشته؟ مگه نمیگن داناست یعنی نمیدونسته بعد از اون دوسال تو این هفده سال چی قرار سرم بیاد؟ انتظار نداشتم کاری مثل شق القمر بکنه اما میتونست کسی رو متوجه کنه تا بهم کمک کنه. اما اون فقط عذاب کشیدن منو نگاه کرد کاش فقط همین کارو میکرد حالا به جای اینکه اون مرد رو که هنوزم همونجوریه عذاب بده دعوتش میکنه به زیارت و کمکش هم میکنه. به نظرتون این خدای دانای توانای خیرخواه وجود داره؟ و اگه وجود داره چطور میخواد جوابگوی بی شمار انسانی باشه که به طریق مختلف آزار دیدن و اون میتونسته بهشون کمک کنه ولی فقط نگاهشون کرده؟ این اولین دلیلی بود که منو به فکر کردن در مورد اینکه ایا خدایی هست یا نه سوق داد! حالا که میدونم خدایی وجود نداره آرومترم چون دیگه مجبور نیستم باور کنم خوب مطلقی بوده که به هیچ کس کمکی نکرده و نمیکنه. این آرامش خیلی برام باارزشه دیگه منتظر کمک های غیبی نیستم و خودم برای زندگیم و خودم تلاش میکنم, کار خوب رو به دلیل اینکه خوبه انجام میدم نه به امید پاداش فاحشه خونه ی بهشت, از وقتی فهمیدم چیزایی که زمانی بهشون اعتقاد داشتم اشتباه بودن تعصبم خیلییییی کمتر شده چون میدونم دیگه چیزی مطلق نیست و ممکنه چیزی که الان روش تعصب داشته باشم روزی رد کنم, با آدمهای با افکار و عقاید و طرز زندگی مختلف راحت تر کنار میام و مدام تو حال قضاوتشون نیستم

برای ارتباط با ما در فيسبوک به ما بپيونديد: