در آستانهٔ روز جهانی صلح ۲۱ سپتامبر برابر با ۳۰ شهریور ۱۳۹۴ شمسی میباشیم. عاملین جنگ و آوارگی میلیونها انسان بی گناه با بیشرمی تمام، در غرب و شرق و خاور میانه به تکاپو افتاده‌اند تا خود را منادیان صلح و آزادی قلمداد نمایند . آوارگی میلیونها انسان از آفریقا و خاورمیانه به غرب ابعاد بی‌سابقه‌ای یافته است. این بزرگترین موج مهاجرت پس از جنگ دوم جهانی است.تا اینجا، نتیجۀ کار صدها قربانی است. و این موج مرگ تمامی ندارد. این موج جدید نتیجۀ دخالت‌های نظامی دولتهای‌های آمریکایی و اروپای و دیگر متحدان و رقیبان‌شان در خاورمیانه و آفریقا و تشدید فلاکت و عدم امنیتی است که سلطۀ سیاسی و اقتصادی آنها به بار آورده است. تمامی این آواره گان جنگ، قربانیان شخم زدن زمین عراق و سوریه و افغانستان و لیبی و مالی با بمب‌های کشتار جمعیِ است ؛ قربانیان قحطی و فقر و فلاکت و گرسنگی. سیستم ناعدلانهٔ اقتصادی جهانی تحت رهبری دولتهای غربی و نیروهای مرتجع اسلامی از قبیل داعش و بوکوحرام، دولتهای فاسد و مرتجع خاورمیانه و آفریقا از ایران و ترکیه و سوریه گرفته تا عربستان و قطر و لیبی مسبب این وضعیت هستند. همه این نیروها و دولت‌ها در هر شکل و شمایلی غیر مردمی و باید کنار بروند. جمهوری اسلامی اما در میان این دولتهای مرتجع جایگاه برجسته‌ای دارد در صدور و گسترش ناامنی و وحشت و ترور در خارج و داخل کشور. ناگفته نماند که وحشت سران نظام از افشای جنگ طلبی خود تنها مربوط به مجادلات نظام در عرصه بین المللی است.اما آنگاه که بحث ایرانیان و فعالان سیاسی و مخالف یا منتقد نظام به میان می آید نظام جمهوری اسلامی از اعلان جنگ علنی وحشتی ندارد. ۳۷ سال است که این رژیم در منطقه جنگ افروزی می کند ,در عراق و سوریه و یمن و بحرین و لبنان دخالت کرده جنگ و خونریزی را دامن می زند و یا مستقیما حمایت و رهبری می کند, در بیرون از مرزها دست به ترور می زند، در داخل کشور هم انسانهای بیگناه را زندانی ، شکنجه و اعدام می کند. چگونه می توان به سردمداران چنین رژیمی اعتماد کرد و با آنها به صلح رسید؟ آیا معلمین زندانی اخلال گرهستند،جنگ طلب هستند ؟ و یا یک دانشجو و یا همچنین وکلا !!! افعی هیچ وقت کبوتر نخواهد زأیید.
