جواد لاریجانی دبیر«ستاد حقوق بشر قوه قضاییه»، درباره اعدام ریحانه:«متاسفانه کمپینی که از سوی رسانه ها و سیاستمداران غربی براه افتاد کاملا این فضا را مسموم کرد و تلاش ها برای گرفتن رضایت از اولیای دم را ناکام گذاشت…»
این بخشی از ضد کمپین جمهوری اسلامی برای به سکوت واداشتن خانواده های محکومین به اعدام است. چون جایی که کیسی رسانه ای میشود و کمپینی برای نجات یک زندگی راه میافتد، حکومت دیگر نمیتواند به سادگی و در سکوت جان انسانها را بگیرد و چه بسا مجبور میشود از حکم ضدانسانیش پس بنشیند. به همین دلیل سکوت در مقابل اعدام به اندازه خود اعدام برای این حکومت مهم است.
اما جمهوری اسلامی بی آبروتر از آن است که کسی به ترهات رئیس «ستاد حقوق بشر» اش تره خرد کند. این حکومت هزاران انسان را در سکوت کامل اعدام کرده است بدون اینکه کسی حتی نامی از آنها شنیده باشد. محسن امیر اصلانی فقط یک نمونه بود که اخیرا بعد از هشت سال و در سکوت کامل اعدامش کردند.
قاتل ریحانه جباری را همه میشناسند. قتل دولتی ریحانه فقط یک مورد از تعرض سازمانیافته حکومت اسلامی به حقوق و حرمت و انسانیت زنان است که قدمتش به آغاز حکومت اسلامی میرسد.
جمهوری اسلامی ریحانه را اعدام کرد چون ریحانه گواه زنده تجاوز و تعرض امنیتی های رژیم به حرمت و انسانیت زنان بود. صدای ریحانه باید خاموش میشد چون دلنوشته هایش دفاعیه ای جسورانه از طرف همه زنانی بود که مورد تعرض اوباشان حکومت قرار گرفته اند؛ چون او هر چه بیشتر حرف میزد بیشتر پته فساد اسلامی حاکم علیه زنان روی آب ریخته میشد.
به یمن کمپین جهانی در دفاع از زندگی ریحانه، او را نتوانستند در سکوت اعدام کنند و ریحانه با صدا و تصویر و سخنان و احساسات انسانیش در قلب مردم جهان جا گرفت و به نمادی از جسارت زنان در مقابل تعرض قاتلین اسلامی به زندگیشان تبدیل شد. این کمپین به سران حکومت نشان داد که هربار بخواهند دستانشان را به زندگی زنی دراز کنند، نه تنها در ایران بلکه در دنیا منفورتر میشوند.
https://www.facebook.com/amir.mehdipuor9028
